با كودكاني كه در اتاق خواب خود نمي خوابند چه كنيم؟

کودکان دوست دارند با والدینشان بخوابند (این برایشان صمیمی، راحت و امن است). بعضی از والدین اصلاً اجازه نمی‌دهند کودکشان به تخت آنها برود، بعضی دیگر می‌گویند فقط شبهایی که فردا تعطیل است. بعضی دیگر کودک بیمار خود را در طول شب کنار خود می خوابانند تا به او دلداری بدهند و همچنین خودشان هم چرت بزنند و والدین اجازه می‌دهند، کودکشان به بسترشان بیاید تا زمانی که کامل بخوابد، سپس به آرامی او را به تختش می‌برند، در حالی که بعضی دیگر از والدین صبح از خواب بیدار می‌شوند و می‌بینند که کودکشان روی تخت آنها خوابیده است. هنوز هم والدینی هستند که عادت دارند در یک تخت با فرزندشان بخوابند.

 ما معتقدیم اجازه دادن به کودک برای خوابیدن در کنار شما مگر بعضی مواقع برای کودک و هم والدین از نظر سلامت کار نادرستی است. در تجربیات ما و همچنین تجربیات متخصصان سلامت روان خوابیدن منظم و مداوم کودکان در کنار والدین به مشکلات جدی برای کودک منتهی می شود. ممکن است کاملا وابسته شود و نتواند یک شب را دور از خانه بگذراند. ممکن است به خاطر این عادت خجالت بکشد و از نقش خود در خانواده دچار ابهام شود و در احساسات جنسی خود کنجکاو گردد و در مورد رابطه بین والدین دچار اضطراب و نگرانی شود. ممکن است این نگرانی‌ها را به زبان نیاورد اما آنها را همچنان احساس خواهد کرد.

 بین اینکه گاهی به کودک خود اجازه دهید کنار شما بخوابد و همیشه این کار را انجام دهید، تفاوت بزرگی وجود دارد در اکثر موارد برای والدین سخت است وقتی عادت را شروع کردند ناگهان آن را متوقف کنند. این کار را ساده ترین راه برای رهایی از شرایط خسته کننده می پندارند. به نظر راحت تر این است که کودک را  در کنار خود بخوابانیم تا اینکه به گریه و خواهش هایش گوش فرا دهیم. گاهی والدین کودکان را به بستر خود می‌آورند تا راه حل ساده و شاید سر بسته برای پرهیز از روابط جنسی و خصوصی آنها با یکدیگر باشد. بنابراین یک عادت ناسالم برای آنها نیز می باشد.

 بهتر است نگذاریم کودکان فکر کنند بستر والدین شان بستر خودشان است. در زیر راه‌حل‌هایی را ذکر کردیم تا مانع خوابیدن کودکان با والدینشان به صورت یک عادت شویم و اگر این عادت وجود آمده است آن را از بین ببریم.

·         از شروع مانع این عادت شوید اگر کودک نمیخواهد تنها بخوابد چون می ترسد یا در خوابیدن مشکل دارد، باید بدانیم که ممکن است کودکان ترس ها و نگرانی هایی داشته باشند، که در هنگام شب ظاهر می شود. کودک را تشویق کنید در مورد مشکلات و نگرانی‌هایش صحبت کند، تا بتوانید آنها را سبک‌تر کنید و به او کمک کنید تا بخوابد.

با گذاشتن یک موسیقی ملایم و  ماساژ دادن ملایم پشت کودک و انجام تمرینهای آرامسازي می‌توانید او را آرام تر به رختخواب بفرستید.

·         او را به بسترش بازگردانید. اگر کودک شما در طول شب به اتاق شما می آید، با قاطعیت او را به بسترش بازگردانید و بدون بحث زاید با اطمینان پتو رو از روی او بکشید. والدینی که می‌توانند خیلی قاطع باشند و احساسات کمتری نشان دهند باید از این روش استفاده کنند. بسیاری از والدین گزارش می دهند كه کودکشان به درون رختخوابشان می خزد در حالی که آنها خواب هستند. اگر این برای شما اتفاق افتاده این راه حل را امتحان کنید. قبل از اینکه به تخت شما بیاید او را به اتاق خودش باز گردانید.

 زنگوله به گردن گربه بندازید. زنگوله ای بالای در اتاق کودکتان آویزان کنید در این صورت آمدنش را می‌شنوید.

روی خود را با پتو بپوشانید و پتو را آنچنان سفت در تخت یا زیر بالش خود بگذارد که برای کودک غیر ممکن باشد بدون بیدار کردن شما به تخت شما بخزد.

در را مسدود کنید. از یک مانع پرسروصدا برای مسدود کردن اتاق تان استفاده کنید، به طوری که کودک بتواند با هل دادن در را باز کند، اما با سروصدا تا شما متوجه شوید.

·         از روش های شلوغ کردن استفاده کنید. او را پس بزنید، اگر بیدار شدید و دیدید کودک درون تخت خواب شما آمده است وانمود کنید همچنان خواب هستید و به طرف او غلت بزنید، درحالی که هنوز خواب هستید دست خود را روی بینی او بگذارید و بسیار آرام به او بزنید، اگر بین شما است با حالتی جدی و لحنی قاطع به کودکتان بگویید آنها تخت شخصی خودشان را دارند و باید در آنجا بخوابند.

·         دوست و رفیق افتخاری با همراهی کردن کودک خود در شب با دوست و رفیق افتخاری راه تنها خوابیدن را آسان کنید. یک حیوان پارچه‌ای، یک عروسک بهترین یار طبیعی هستند، که کودک برای پیشرفت استقلال خود می‌تواند استفاده کند، بدون اینکه تنها بماند.

·         تنها خوابیدن را تقویت کنید. در مورد تمام رفتارهای مطلوب مهم است با تشویق آن رفتار را تقویت کنیم. کودک را به خاطر تنها خوابیدن تشویق کنید و به او بگویید چقدر افتخار می کنید از اینکه می‌بینید او الان دختر بزرگی شده است. از خواهر و برادرهایش نیز بخواهید او را تشویق کنند. بچه‌های بزرگتر به پیامدهای طبیعی نیز واکنش نشان می دهد. برای مثال  صبحانه را برای خواهر و برادرها در تخت ببرید یا یک پیک نیک در ادر اتاق برقرار کنید.

·         از جدول پاداش برای خواب استفاده کنید. یک سیستم پاداش استادانه و دارای جزئیات تنظیم کنید. پاداش دادن برای تعداد امتیازات کم و به تدریج توقعات را افزایش دهید. تا به تدریج شرایط خیلی مطلوب شکل بگیرد. اگر کودک در تخت تنهاست پاداش دریافت می کند. به آرامی برای یک شب کامل تنها خوابیدن پاداش دهید.