به نظر می‌رسد گاهی اوقات آن طوری که تصور می‌کنیم از خصوصیات شخصیتی خود وهمسرمان آگاهی کافی نداریم. کمبود شناخت باعث می‌شود تا از خود یا همسر خود انتقاد کنیم، به عزت نفسمان لطمه وارد کنیم و باعث خدشه دار شدن رابطه خود با همسرمان شویم. درصورتی که با شناخت بهتر از خود و خصوصیات ویژه‌‌ای که شامل ویژگی های جنسیتی ما و همسرمان است، قادر به برقراری ارتباط صحیح با همسرمان خواهیم شد.
زمانی که زن و مرد خصوصیات شخصیتی خود وهمسر خود را بشناسند و درک نمایند، قادر خواهند بود تا نیازهایشان را با صدای رساتری به گوش طرف مقابل برسانند واز طرفی همسر آنها نیز با کسب شناخت بیشتر نسبت به خصوصیات اخلاقی شریک زندگی خود به خواسته ها ونیازهای او توجه ویژه تری خواهد نمود . این توجه متقابل دو طرفه باعث می‌شود تا درجهت ایجاد ارتباط صحیح تر گام های بلندتری برداشته شود.
در مقاله حاضر سعی شده تا روش های ارتباطی زنان با دنیای اطراف وتفاوت های آن ها با مردان در زمینه مورد نظر مورد بحث و بررسی قرار گیرد:
روش های ارتباطی زنان دارای خصوصیاتی به شرح زیر است:
1_زنان دوست دارند حرف بزنند زیرا به حرف زدن به عنوان یک ابزار ارتباطی می‌نگرند.
زنان نیاز ندارند دلیل خاصی برای حرف زدن با مرد مورد علاقه خود داشته باشند.زن می‌خواهد با همسرش صحبت کند زیرا عاشق حرف زدن با او است. برای یک زن حرف زدن، یکی از مهم ترین راه های ارتباط وتبادل انرژی است.
حرف زدن به خودی خود هدف است وهدف، گرفتن نتیجه به خصوصی نیست.زنان در این ارتباط، فرآیند مدار هستند و در روند تجربه ، معنا را پیدا می‌کنند خواه هدف خاصی وجود داشته باشد یا خیر.فرآیند مدار عمل کردن یعنی فرد بر روی روند انجام کار به اندازه هدفی که می‌خواهد به آن برسد تمرکز نماید.به نظر می‌رسد زنان با استفاده از کلمات، می‌خواهند پلی بزنند تا از دنیای درونی خود به دنیای درونی همسر خود سفر کنند واو را وارد نیای درونی خود کنند.
حال باید پرسید که چرا مردان به اندازه زنان از حرف زدن لذت نمی‌برند؟ در این زمینه به نظر می‌رسد دلایل متفاوتی مطرح باشد از جمله:
الف: مردان هدف مدار هستند وارزش عملکرد خود را تنها در فرآیند تجربه به دست نمی‌آورند بلکه تمایل دارند که همیشه هدف خاص وقابل سنجشی داشته باشند.
ب: مردان دوست دارند بدانند که چه کار می‌کنند. حال چه این کار حرف زدن باشد چه سپری کردن وقت با کسی. به همین خاطر حرف زدن بدون دلیل مشخص اغلب باعث نارضایتی مردان می‌شود. برای مردان، پیش بردن گفتگو بدون داشتن و در نظر گرفتن هدف، سخت و دشوار است.
ج: چون مردان به اندازه زنان با دنیای درونی و احساسات خود در تماس نیستند نمی‌توانند به راحتی زنان، احساسات خود را درقالب کلمات بریزند واز طرفی چون دوست ندارند کاری را که در آن تبحر کافی ندارند انجام دهند، بنابراین مانند زنان عمل نمی‌کنند.
د: مردان روند فکری خود را تجزیه و تحلیل می‌کنند و فقط نتیجه را اعلام می‌نمایند.مردان دوست دارند که در سکوت به مسائل فکر کنند و از طرفی به این دلیل که زنان، معمولاً بلند بلند فکر می‌کنند، آقایان حاضر نیستند بدون مقدمه و فکر در مورد موضوع خاصی با همسر خود صحبت کنند زیرا معتقدند که او الان می‌خواهد پشت سر هم حرف بزند و فرصت فکر کردن را به من نمی‌دهد.
2_ زنان افکار واحساسات خود را بلند بلند، بر زبان می‌آورند.
زنان با بلند فکر کردن می‌توانند آن چه را که به آن فکر می‌کنند، تشریح نمایند. از نظر مردان، زنان حلزون وار وپیچبده صحبت می‌کنند.مردان با خود فکر می‌کنند که زن ها در جهت رسیدن به اصل مطلب حرف نمی‌زنند و از شاخه‌‌ی به شاخه دیگر می‌پرند. در حالی که خواسته زنان در این ارتباط، آن است که مردان بدانند که چرت و پرت نمی‌گویند، گیج و سردرگم نیستند و از نوسانات احساسات خود باخبر هستند و فقط می‌خواهند افکار خود را به بلندی به زبان بیاورند. به همین دلیل معمولا زن‌ها حرف زدن یکدیگر را درک می‌کنند و از هم ایراد نمی‌گیرند. ولی این حالت برای مردان آزار دهنده‌‌ست وعکس العمل خوبی مقابل آن نشان نمی‌دهند. بهتر است مردان در رابطه با این موضوع با همسر خود صحبت کنند و اگر محدودیت زمانی دارند به طور مثال بگویند:<<دوست دارم در مورد اتفاقات امروز برام صحبت کنی، قبل از رفتن به حمام،5 دقیقه فرصت برای گوش دادن به حرف هات دارم>>. بدین ترتیب هم فرصت صحبت کردن به خانم داده شده‌‌ست وهم همسر او از قرار دادن زمانی بدون محدودیت در اختیار همسر خود آشفته نخواهد شد.
3_ زنان با شرح جزئیات ارتباط برقرار می‌کنند.
همان طور که پیش از این ذکر شد زنان ، فرایند مدار ومردان هدف مدار هستند وبرای زنان هدف از ارتباط فقط خود حرف زدن است، بنابراین با تشریح جزئیات موضوع ، به بیان افکار،احساسات و تجربیات خود می‌پردازند. در ارتباط میان دو زن نیز این مسئله به طور کامل مشهود است، درحالی که ارتباط میان دو مرد با جملات کلی وجزئیات کم تر رخ می‌دهد. به همین دلیل زمانی که یک زن و مرد در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند در اغلب موارد زن فکر می‌کند که چرا مرد حرف نمی‌زند و مرد فکر می‌کند که زن چقدر پر حرفی می‌کند.در چنین لحظاتی لازم است مردان به جای آن که فکر کنند: << وای خدای من باز شروع کرد >> به این موضوع فکر کنند که چگونه یک زن درصدد ارتباط با آن ها است و دوست دارد تجارب و لحظاتش را با آن ها قسمت نماید و لازم است مردان بدانند که زنان نمی‌خواهند حوصله آن ها را سر ببرند بلکه فقط می‌خواهند از ارتباط با آن ها بیشتر لذت ببرند.
4_ زنان از حرف زدن به عنوان راهی جهت فرار از تنش استفاده می‌کنند.
این یکی از راه هایی است که زنان با استرس خود کنار می‌آیند. آن ها بارها وبارها حرف می‌زنند شاید چند بار در مورد موضوع خاصی صحبت کنند وزمانی که در مورد آن حرف می‌زنند حالشان بهتر باشد. این مسئله برای آقایان قابل درک نیست، زیرا آن ها در هنگام تنش، درون ریزی انجام می‌دهند. درچنین لحظاتی بهتر است یک آقا چنین رفتار کند:
الف: بداند که محتوای حرف های همسرش، ممکن است تکراری باشد ولی او با این کار احساس راحتی و سبکی را به دست می‌آورد و فرایند بیان احساسات، باعث آرامش او می‌شود. بهتر است یک آقا کم تر به این موضوع توجه کند که بارها وبارها این حرف ها را شنیده‌ا‌‌ست.
ب: وقتی حرفش تمام شد به او اعلام آمادگی نماید تا هر زمانی که بخواهد در کنارش هست و به حرف هایش گوش خواهد داد.