درتعریف طب سنتی کل جهان هستی و هر آنچه در آن وجود دارد از چهار عنصر تشکیل شده است که این عناصر در طب سنتی به اخلاط چهارگانه شناخته می شوند،استفاده از نام این عناصر جنبه ی تمثیلی برای راحت فهمیده شدن و قابل تصور بودن دارد،خیلی از کنایه ها و اصطلاحات روزمره ای که به کار می بریم از همین نگاه طب سنتی می آید که در مقالات حتما از آنها استفاده خواهیم کرد جهت تفهیم راحت تر و به یاد موندن مطالب طب سنتی.
حالا می پردازیم به معرفی چهارعنصر:
عنصر اول نماد(آتش)با مزاج (گرم و خشک)که در طب سنتی به آن خلط ( صفرا)در بدن می گویند،یکی از اصطلاحات رایج در مورد آن(آتیشی شده یا جوش آورده یا زود از کوره در میره).
عنصر دومی نماد (خون یا هوا)با مزاج(گرم و تر)که در طب سنتی به آن خلط (دم)در بدن می گویند یاد اصطلاح (اولیای دم )بیفتین.
عنصرسومینماد (خاک) با مزاج(سرد و خشک)که در طب سنتی به آن خلط (سودا)در بدن می گویند یاد اصطلاح( یه سر دارم هزار سودا) بیفتین.
عنصر چهارم نماد(آب)با مزاج (سرد و تر))که در طب سنتی به آن خلط (بلغم)در بدن می گویند یاد اصطلاح( آب آمده زیر پوستش) بیفتین.
در بدن ما تمامی این عناصر به نسبت های متفاوتی وجود دارد،تفاوت این نسبت ها به وراثت ما از سمت خانواده پدری و مادری، شرایط جسمی و روانی مادر در زمان بارداری،اقلیمی که اجداد ما در آن به سر بردند و اقلیمی که خود ما در آن زیست می کنیم،خوراک و آبی که استفاده می کنیم و….بستگی دارد.
نسبت متفاوت این اخلاط باعث ایجاد سبک های متفاوتی از رفتار می شود،البته این گفتگو به منزله کتمان اراده فرد در انتخاب رفتارش نیست بلکه به منزله تاثیر شرایط فیزیولوژی ما بر رفتار ماست برای همین شاید این مثال ها برای شما آشنا باشد، فلانی ها خانوادتن مردم دار هستن یا خانوادتن شکاک هستن یا فلان نژاد همشون منظم هستن و….
به امید خدا بعد از آشنایی با مباحث پایه در مقالات سریالی بعدی مطالب به صورت اختصاصی تر گفته خواهد شد.
به امید سالم و جهان سالم که تک تک ما سازنده آن هستیم.